tapi, kalau waktu pagi neyh, ward surgikal yang DK masuk ni ad la keje jugak, tapi bile ptg menjelma mulalah, keje berkurangan. nak dijadikan ceritanya, seminggu DK duk ward surgikal ni, seminggu tuyh la DK sponging/ mandi plus cuci BO/ berak patient yang sama. patient ni seorang lelaki dan kalau diikutkan umur baya - baya arwah toki DK. patient neyh memang kesian. tak boleh jalan. asyik baring kat katil jep, tak nak gerak langsung. dan, akibat malas bergerak dia telah mendapat..... jeng3
yang neyh tahan lagi, tapi bau pergggghh |
jadi, kepada yang diluar sana, jika ada mak, ayah, datuk or nenek ke, jika mereka lumpuh dan tak boley gerak langsung, jangan la biarkan mereka baring terlentang jep. tolong la ubah dyorang punye kedudukan megiring ke terlentang ke 2 jam sekali. kalau tak habis la jadi macam kat atas tuyh. kecian tau.
tapi, ape yang mengharukan hati DK, bila dah siap spoging patient tu, dy menunjukkan :
tapi, ape yang mengharukan hati DK, bila dah siap spoging patient tu, dy menunjukkan :
thum up!! |
rasa sejuk hati DK. tetibe jep rasa penat tuyh berkurangan. yela, selama neyh patient susah nak ucapkan terima kasih. sedangkan patient yang sukar nak bercakap boleh ucapkan terima kasih melalui cara mereka sendiri, xkan la orang yang boleh bercakap tak boleh. DK harap sangat patient tuyh boleh sembuh dan berjalan seperti biasa. :)
No comments:
Post a Comment